SIRÇA KÖŞK#SABAHATTİN ALİ

Aslında öykü okumayı çok sevmem.Romanın içine dalmak,orada kendime yakın gördüğüm karaktere bürünerek kitabın içine girmek ve hikayeyle bütünleşmek en sevdiğim.Romanları okumayı değil yaşamayı severim.Ama Sabahattin Ali öykülerini öylesine hatyatın içinden olaylarla ve öylesine gerçekçi yazmış ki elinizden bırakamıyorsunuz.Yaşadığı ülkeyi ve insan hayatlarını çok güzel gözlemlemiş.Bizim meşhur koca çınar kahvelerimiz vardır.Ülkenin orta yerinde bir çınar kahvesine oturmuş ve kahveye her uğrayan insanda bir gerçeği görerek yazmış da yazmış.Öyküler bittiğinde tüm Anadolu insanını tanımış oluyorsunuz.
Öyküleri okurken sevgili yazarımız sanki gözüümün önünde canlandı.Bir yandan yazısını yazıyor,bir yandan da insanımızın saflığına ve cahilliğine bıyık altından gülüyordu.Her hikaye de bunu hissettim.Sanki o yazarken bana anlattı bende o çınaraltı kahvehanede onu dinledim.Çok güzel bir duyguydu. Sizlerde okuyun ve hislerinizi paylaşın lütfen.

Hikayelerden bir iki alıntı ve çıkarım eklemek istiyorum.
PORTAKAL:"Akdeniz sahillerinden aldım bin tane eve geldi bir tane."

BEYAZ BİR GEMİ:"Sanat,yeryüzünde ve insanların içinde olup bitenleri,çöplükle sarayı aynı hakikatten uzak ve güzelleştirici örtüye bürüyen ay ışığı gibi tatlı bir yalan bulutunun arkasından göstermeye mecburdu,sanat eserinden faydalanabilecek durumda olanlar,her şeyden önce avunmak,oyalanmak istiyorlardı;sanatkarın ekmeği de işte bu tatlı rüya meraklılarına bağlıydı,yoksa kömür kayığında yüzükoyun yatan yırtık zıpkalı Bartın uşağına değil.

KATİL OSMAN:"Bu dünya böyledir işte,kimi adam öldürdüğü için katil diye anılır,kimi adı katile çıktı diye adam öldürür.